Barcelona’nın ünlü parkı, Park Guell’deyim. Sokak müzisyenleri, dansçılar parkın çeşitli yerlerinde performans sergiliyorlar. Bana çok tanıdık gelen nameler işittiğimde, bunun ‘İspanyol Süit’inin* en bilinen bölümü ‘Asturias’ olduğunu anlıyor ve kalabalığın olduğu yere yöneliyorum. Müzisyen, eseri ona en yakıştırdığım enstrümanla çalıyor. Katalan besteci Isaac Albeniz’in ülkesindeki bu hoş sürpriz, bu haftanın rotasını da belirlemiş oluyor...
Esasen süitin orijinal
halinde dört bölüm varmış. Granada, Katalonya, Sevilla ve 1880’lerde
İspanya’ya ait olan Küba’nın ismiyle anılan bölümlere, Albeniz’in vefatından
sonra, besteciye ait dört eser daha eklenmiş. 'Asturias‘ 'İspanyol Şarkıları’ndan transfer olmuş. İspanya’nın çeşitli bölgelerinin
adlarını taşıyan orijinal bölümlerin her biri, şarkı ve danslarıyla o yörenin
havasını yansıtırken, 'Asturias' bu anlamda onlardan ayrılıyor.
İspanyol müzisyenler, kendi halk şarkıları külliyatlarına, ülkelerini ziyaret eden Avrupalı meslektaşlarından çok sonra, 19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren merak ve farkındalık geliştirmişler. Henüz 4 yaşındayken ilk piyano performansını gerçekleştiren ve ‘harika çocuk’ ilan edilen Albeniz de, bunun öncülerinden biri olmuş. Yapıtlarında, ülkesinin yaşamına ait renkleri yakalamak hiç de zor değil, bu süitte olduğu gibi.
Albeniz, süiti solo piyano için bestelemiş olsa da, 'Asturias'ı, ona ruhunu veren ispanyol gitarından dinlemek bambaşka bir deneyimdir...
* Anlamlarına, Klasik Müzik Terimleri sayfasında yer
verilmiştir. (Arşiv: Ekim 2013)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder